Θαυμακοί

Αρχαία πόλη της Θεσσαλικής Φθιώτιδος. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, ανήκε στην επικυριαρχία του βασιλείου του Αχιλλέα. Ήταν χτισμένη σε οχυρή τοποθεσία, στη θέση του σημερινού Δομοκού και δέσποζε στις κοιλάδες από τις οποίες περνούσαν οι δρόμοι που συνέδεαν τη Θεσσαλία με τη νότια Ελλάδα. Η ακρόπολή της βρισκόταν σε υψόμετρο 616 μ. και προστατευόταν από ισχυρό τείχος, ενώ μια ευρύτερη περιφέρεια που περιλάμβανε την πόλη περιβαλλόταν από δεύτερο ομόκεντρο τείχος. Οι οχυρώσεις αυτές φαίνεται ότι είχαν κατασκευαστεί κατά τον 4ο και 3ο αι. π.Χ. Η πόλη έγινε μέλος της Αιτωλικής Συμπολιτείας περίπου το 230 π.Χ. και από τότε άρχιζε να παρακμάζει. Ωστόσο, το 199 π.Χ., οι προσπάθειες του Φίλιππου Ε’ της Μακεδονίας να την καταλάβει απέβησαν άκαρπες. Κατελήφθη τελικά από τους Ρωμαίους, το 191 π.Χ., κατά τις επιχειρήσεις των τελευταίων εναντίον του Αντιόχου Γ’ και το 189 π.Χ. ανακηρύχθηκε ελεύθερη πόλη. Κατά τα χριστιανικά χρόνια οι Θ. ήταν έδρα επισκόπου. Τον Μεσαίωνα, χτίστηκε νέο τείχος πάνω στα ερείπια του αρχαίου. Υποστηρίζεται ότι η πόλη οφείλει την ονομασία της στη θαυμάσια θέα της ακρόπολής της προς τη θεσσαλική πεδιάδα. Από τα αρχαία κτίσματα διασώθηκαν μέρη των τειχών, ένας πύργος και μία πύλη ενώ βόρεια της πόλης βρέθηκαν ερείπια, τμήματα ίσως αρχαίου ναού. Η ονομασία της πόλης αναφέρεται σε επιγραφές που βρίσκονται σήμερα στο μουσείο του Βόλου ενώ στο νότιο τμήμα της ακρόπολης, γνωστό στους ντόπιους με το τοπωνύμιο Γραμμένες Πέτρες, υπήρχε χαραγμένο το ψήφισμα υπέρ του στρατηγού της εποχής του Καίσαρα, Ιταλού.